الکترونگاتیوی چیست

الکترونگاتیوی چیست

الکترونگاتیوی، یک خاصیت شیمیایی است و به تمایل یک اتم به جذب جفت الکترون اشتراکی به سمت خود گفته میشود . هرچه الکترونگاتیو یک اتم بیشتر باشد تمایل بیشتری به جذب اتم دیگر دارد. اتم وقتی در لایه ظرفیت خود الکترون کمتری داشته باشد تمایل به گرفتن الکترون بیشتر می‌شود. هرچه عنصری تمایل بیشتری به گرفتن الکترون داشته باشد الکترونگاتیوتر است.

الکترونگاتیوی معیاری از جاذبه یک اتم برای پیوند الکترون ها در مولکول ها در مقایسه با اتم های دیگر است. مقادیر الکترونگاتیوی ابداع شده توسط لینوس پاولینگ، شیمیدان آمریکایی، مقادیری بدون بعد هستند که از کمی کمتر از یک برای فلزات قلیایی تا حداکثر چهار برای فلوئور متغیر است. مقادیر الکترونگاتیوی بزرگ نشان‌دهنده جاذبه قوی‌تر برای الکترون‌ها نسبت به مقادیر الکترونگاتیوی کوچک است.

تغییرات الکترونگاتیوی در جدول تناوبی

الکترونگاتیوها از چپ به راست در جدول تناوبی افزایش می یابد. عناصر سمت چپ جدول تناوبی دارای الکترونگاتیوی پایینی هستند و اغلب آنها را عناصر الکترومثبت می نامند. ترتیب الکترونگاتیوها F > O > N > C ویژگی مهمی است که برای توضیح خواص شیمیایی ترکیبات آلی از آن استفاده خواهیم کرد. الکترونگاتیوها از بالا به پایین در یک گروه از عناصر کاهش می یابد. ترتیب کاهش الکترونگاتیوی F > Cl > Br > I توالی دیگری است که برای تفسیر خواص شیمیایی و فیزیکی ترکیبات آلی از آن استفاده خواهیم کرد.