اپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده سلول چیست

اپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده

اپوپتوز فرآیند مرگ برنامه ریزی شده سلولی است. در مراحل اولیه رشد برای از بین بردن سلول های ناخواسته استفاده می شود. در بزرگسالان، آپوپتوز برای خلاص شدن بدن از سلول هایی استفاده می شود که به طورغیرقابل ترمیم آسیب دیده اند.

آپوپتوز همچنین در پیشگیری از سرطان نقش دارد. اگر به دلایلی از آپوپتوز جلوگیری شود، می تواند منجر به تقسیم سلولی کنترل نشده و متعاقب آن ایجاد تومور شود.

آپوپتوز واژه‌ای است که از زبان لاتین به معنای «افتادن» گرفته شده است، مانند افتادن برگ از درخت. و برگی از درخت وقتی می افتد که مرده باشد.آپوپتوز به فرآیندی اشاره دارد که به آن مرگ برنامه ریزی شده سلولی می گویند که در آن سلول در واقع به نوعی خودکشی می کند.

و وقتی این خودکشی اتفاق می‌افتد، یک طرح رقص کامل از مسیرها و پروتئین‌های درون یک سلول وجود دارد که برای کشتن سلول و بدون ایجاد آشفتگی زیاد فعال می‌شوند. و این به طور معمول در طول رشد اتفاق می افتد.

به عنوان مثال، در رشد دست، که معمولاً برای شروع، دست بسیار شبیه پای دست و پا اردک است! آن سلول‌ها آپوپتوز می‌شوند و به شما انگشتان دست به شکل الان را می‌دهند.

آپوپتوز معمولاً در سلول‌هایی اتفاق می‌افتد که به اندازه کافی در بدن بوده‌اند که به نوعی فرسوده شده‌اند، و بنابراین باید راه را برای سلول‌های جوان زیبا و جدید باز کنند. وقتی این اتفاق نمی افتد، سرطان است ،بنابراین آپوپتوز می تواند طبیعی باشد وغیاب آپوپتوز می تواند منجر به سرطان شود.

آپوپتوز بیش از حد در یک انسان طبیعی است و در غیر این صورت منجر به تعدادی بیماری به اصطلاح عصبی می شود که در آن سلول ها زمانی می میرند که قرار نیست بمیرند. و آنها از جایی پیام هایی دریافت می کنند که اکثر آنها را نمی فهمیم، تا به آنها بگویند بمیرند،بنابراین در قسمت خاصی از قسمت پایینی مغز، این همان چیزی است که باعث بیماری پارکینسون می شود.

و همچنین بیماری هانتینگتون، بیماری آلزایمر، و بیماری لو گهریگ، و تعدادی دیگر از بیماری های تخریب کننده عصبی.

فرآیند مرگ برنامه ریزی شده سلولی یا آپوپتوز، به طور کلی با ویژگی های مورفولوژیکی متمایز و مکانیسم های بیوشیمیایی وابسته به انرژی مشخص می شود. آپوپتوز جزء حیاتی فرآیندهای مختلف از جمله گردش سلولی طبیعی، رشد و عملکرد مناسب سیستم ایمنی، آتروفی وابسته به هورمون، رشد جنینی و مرگ سلولی ناشی از مواد شیمیایی در نظر گرفته می‌شود.

آپوپتوز نامناسب (چه خیلی کم یا خیلی زیاد) یک عامل در بسیاری از شرایط انسانی از جمله بیماری های عصبی، آسیب ایسکمیک، اختلالات خود ایمنی و بسیاری از انواع سرطان است. توانایی تعدیل زندگی یا مرگ یک سلول به دلیل پتانسیل درمانی فوق العاده آن شناخته شده است و بنابراین، تحقیقات همچنان بر روشن‌سازی و تجزیه و تحلیل ماشین‌های چرخه سلولی و مسیرهای سیگنالی که توقف چرخه سلولی و آپوپتوز را کنترل می‌کنند، ادامه دارد.

به این منظور، زمینه تحقیقات آپوپتوز با سرعت نگران کننده ای در حال پیشرفت است. اگرچه بسیاری از پروتئین‌های آپوپتوز کلیدی شناسایی شده‌اند، مکانیسم‌های مولکولی عمل یا عدم عمل این پروتئین‌ها هنوز مشخص نشده است.

آپوپتوز به طور معمول در طول رشد و پیری و به عنوان یک مکانیسم هموستاتیک برای حفظ جمعیت سلولی در بافت ها رخ می دهد. آپوپتوز همچنین به عنوان یک مکانیسم دفاعی مانند در واکنش های ایمنی یا زمانی که سلول ها توسط بیماری یا عوامل مضر آسیب می بینند،رخ می دهد.

اگرچه طیف وسیعی از محرک‌ها و شرایط، هم فیزیولوژیکی و هم پاتولوژیک، وجود دارد که می‌توانند باعث آپوپتوز شوند، لزوماً همه سلول‌ها در پاسخ به یک محرک نمی‌میرند. تابش یا داروهای مورد استفاده برای شیمی درمانی سرطان منجر به آسیب DNA در برخی سلول ها می شود که می تواند از طریق یک مسیر وابسته به p53 منجر به مرگ آپوپتوز شود.

و همچنین برخی از هورمون‌ها، مانند کورتیکواستروئیدها، ممکن است منجر به مرگ آپوپتوز در برخی سلول‌ها (به عنوان مثال، تیموسیت‌ها) شوند، اگرچه سلول‌های دیگر تحت تأثیر قرار نگرفته یا حتی تحریک شده‌اند.

برخی از سلول ها گیرنده های Fas یا TNF را بیان می کنند که می تواند از طریق اتصال لیگاند و اتصال متقابل پروتئین منجر به آپوپتوز شود. سلول های دیگر یک مسیر مرگ پیش فرض دارند که باید توسط یک عامل بقا مانند هورمون یا فاکتور رشد مسدود شود. همچنین مسئله تمایز آپوپتوز از نکروز وجود دارد، دو فرآیندی که می توانند به طور مستقل، متوالی و همچنین همزمان رخ دهند.

در برخی موارد این نوع محرک ها و/یا درجه محرک ها هستند که تعیین می کنند سلول ها در اثر آپوپتوز یا نکروز می میرند. در دوزهای پایین، انواع محرک‌های مضر مانند گرما، تشعشع، هیپوکسی و داروهای ضد سرطان سیتوتوکسیک می‌توانند باعث آپوپتوز شوند، اما همین محرک‌ها می‌توانند در دوزهای بالاتر منجر به نکروز شوند.

در نهایت، آپوپتوز یک فرآیند هماهنگ و اغلب وابسته به انرژی است که شامل فعال شدن گروهی از سیستئین پروتئازها به نام “کاسپاز” و یک آبشار پیچیده از رویدادهایی است که محرک های آغازگر را به مرگ نهایی سلول مرتبط می کند.

biorex